Έλα, εγώ είμαι!

Αναγνώστη μου σόρι που χάθηκα, αλλά μια με τον Μαλάκα μια με τις βόλτες που έκανα χάθηκα.

Γύρισα και στη δουλειά προχθές και το μυαλό μου ήταν (και είναι…) αλλού.

Άλλα τεκτενόμενα αλά Μαλάκα δεν είχαμε…

Ησυχάσαμε.

Κάναμε όμως και κάτι πολύ ωραίο αναγνώστη μου….

Πήγαμε εδώ…

88 όροφοι ψηλά!

Και γαμώ!

Ξεκίνησα εγώ κατά το μεσημεράκι και πήρα το τρένο.

Κατέβηκα στην πόλη.

Ο άντρας μου δούλευε εκεί κοντά και θα τελείωνε μετά από καμιά ωρίτσα.

Κοίτα τι βλέπεις μόλις βγεις από το σταθμό στο Flinders Street…






Τουριστάκι κανονικό ήμουνα…

Περπάτησα λοιπόν λίγο παρακάτω και μπήκα σε ένα βιβλιοπωλείο με μεταχειρισμένα βιβλία.

Και αγόρασα αυτό το βιβλίο…




Δεν είν᾽κακό...

Πήγα λίγο παρακάτω και βρήκα μια στοά με μια σειρά από καφετέριες με (ω τι θαύμα!) τραπεζάκια έξω όπου μπορούσες και να καπνίσεις (ολοκληρώθηκε το θαύμα, κλείσε το στόμα σου τώρα)!!!

Έκατσα, παρήγειλλα μια διπλή εσπρεσιά, άνοιξα το βιβλίο και άραξα να λιάζομαι…

Πήρε κάποια στιγμή ο άντρας μου τηλέφωνο και μου είπε να βρεθούμε στο Flinders Street, στο σταθμό.

Ε, εσύ τι λες να συνέβη;;;

Χάθηκα…

Παράξενο ε;

Κοίταξε, παρὄλη την περιπατάδα που έριξα, το να βγώ ξανά στο Flinders Street ήταν πανεύκολο.

Το να πάω πίσω στην είσοδο του σταθμού επίσης.

Αλλά διάβασε συνομιλία και θα καταλάβεις…

Ε (moi!): Είμαι έξω από την είσοδο του σταθμού.

Α (ο πασάκος για): Κι εγώ.

Ε: Κι εγώ γιάντα δε σε γλέπω καλό μου;

Α: Είσαι σίγουρη ότι ξέρεις που είσαι;

Ε: Στον πλανήτη Γη σίγουρα!

Α: Ρε συ μη μου πεις ότι χάθηκες…

Ε: Για μένα μιλάμε… Φυσικά και μπορώ να σου πω ότι χάθηκα. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν το νομίζω, καθότι από εδώ εξήλθα εκ του σταθμού όταν έφτασα.

Α: Λοιπόν στάσου με την πλάτη σου στην είσοδο και στρίψε αριστερά και περπάτα μέχρι να με δεις.

Ε: Τι εμπιστοσύνη μου έχεις…

Α: Σκάσε και περπάτα μπας και βρεθούμε καμιά δόση.

Περπάτησα, περπάτησα…

Χτυπάει το τηλέφωνο.

Α (δεν θα σου πώ, το ξέρεις): ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΕΙΣΑΙ;;;

Ε: Στο Flinders Street…

Α: Το λέει καμιά ταμπέλα;

Ε: Ναι, είναι μία εδώ και λέει Φλάιντερς Σρεεεεεεεετ…

Α: Μου κάνεις πλάκα; Πες μου ένα μαγαζί που βλέπεις.

Ε: Έχει ένα σεξ σοπ απέναντι. Αχ μωρό πάμε να δούμε;;;;

Α: Για να παΜΕ, πρέπει να βρεθούΜΕ πρώτα και με σένα που έμπλεξα πρέπει να πάρεις το τρένο της επιστροφής, να πας σπίτι και να έρθω να σε πάρω από εκεί…

Ε: Πάντα υπερβολικός.

Α: Πήγαινε πίσω εκεί που ήσουνα, θα δεις τα τραμ. Κάτσε ακριβώς έξω από το σταθμό και περίμενέ με, ούφο.

Ε: Πάλι πίσω; Ξεγοφιάστηκα!

Σιωπή…..

Τελικά βρεθήκαμε.

Ε (…) : Εγώ καλά σου το᾽πα να βρεθούμε εδώ εξ αρχής… Τώρα θα είχαμε φτάσει.

Α: Αν είχαμε κλείσει ραντεβού εδώ, θα είχες πάει εκεί που σε περίμενα τόση ώρα…

Βλέπεις αναγνώστη μου, ο σταθμός αυτός έχει πολλές εισόδους και εξόδους κι εγώ, ως γνωστόν, παντού χάνομαι.

Εκείνος με περίμενε στην παραδίπλα κι εγώ αλλού νταλού.

Μη γελάς! Αλήθεια ξεγοφιάστηκα! Ήθελα και την τακούνα… Μη χάσω!

Τέσπα, βρεθήκαμε.

Περπατήσαμε να πάμε στο Eureka Sky Deck.

Φτάσαμε, πήραμε το ασανσέρι (38 δευτερόλεπτα να φτάσει στο 88! Ανέβηκε η εσπρεσιά στον εγκέφαλο) και πάθαμε πλάκα….

Παντού τζαμαρίες.

Το θέμα ήταν στημένο έτσι, που έκανες κύκλο.

Στο κέντρο ήταν η καφετέρια το ασανσέρ για την κατιούσα κλπ. και γύρω γύρω τζαμαρίες.

Και θέα…

Να κοίτα:

*Ένα από τα κουφά της εβδομάδας…

Είδα τον Χορταρέα (τον αστρολόγο - μελλοντολόγο - μέντιουμ - χαρτορίχτρα - καφετζού - τραπεζοτραπεζομάντηλο (είναι σετ) - να σε πω τη μοίρα σου και το ριζικό σου) σε διαφήμιση εδώ στον Αντ1 Ειρηνικού με αριθμούς τηλεφώνου Αυστραλίας…

Τι άλλο, Παναγία μου;;

Θα έρθει κι ο Ψωμιάδης εδώ, να βάλει υποψηφιότητα;;;