αχ και βαχ...

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε.

Έχω νεύρα.

Έχω τις μαύρες μου και τα της απαισιοδοξίας μου…

Στη δουλειά έχω γίνει πασπαρτού.

Και τα έχω πάρει κρανίο.

Σου φέρνω $4,000,000.00 σε 4 μήνες και το μπόνους μου είναι $250.00;;;

Τι πάει να πει είμαι καινούρια;;;

Να πα να γαμηθείς κι εσύ και η ιεραρχία σου…

Τριμάλακα.

Κάτσε να πάρω τα νούμερα αυτά πουθενά αλλού, κολλητά με το βιογραφικό μου και να δεις για πότε θα μου δίνεις $50,000.00 το χρόνο…

Χωρίς τα μπόνους!

Αλλά έχε χάρη που πρέπει να περιμένω άλλο 1 χρονάκι για να το κάνω αυτό.

Μετά, έχετε γεια βρυσούλες.

Και να σε δω τότε προεδράρα, που στα μίτινγκ όλο το όνομά μου λες και ζήτας να είμαι το παράδειγμα όλων.

Αλλά φταίω εγώ ο μαλάκας.

Που δεν αργώ να έρθω.

Που δεν σε παίρνω τηλέφωνο να σου πω ῾δεν θαῤθω, κάτι μου έτυχε῾, να σε αδειάσω να δεις τη γλύκα!

Που όποιο πελάτη δεν μπορείς να χειριστείς , τον στέλνεις σε εμένα και μετά σε παίρνουν τηλέφωνο και ζητάνε εμένα.

Στούκας!

Και στο σπίτι λιγάκι δύσκολα τα πράγματα...

Περνάει δεύτερη κλιμακτήριο ο καλός μου και έχουμε τον τυφώνα μες στο σπίτι.

Του μιλάς ήρεμα, είσαι συγκαταβατική.

Τα παίρνεις κρανίο, είσαι άδικη, γκρινιάρα κλπ.

Έχω θαυμάσει τον εαυτό μου με το πώς το χειρίζομαι το θεματάκι.

Τέτοια αυτοσυγκράτηση μόνο στο φαί την έδειχνα.

Αλλά ευτυχώς δεν είναι συνέχεια έτσι.

Έχει και τις καλές του στιγμές…

Είχα γενέθλεια την περασμένη εβδομάδα και έκανε ό,τι μπορούσε να τα περάσω όμορφα.

Και δαχτυλιδάκι με οπάλι και zippo με χαραγμένα τα αρχικά μας επάνω μου πήρε...

Έγινα 27….

Δέκα χρόνια ελευθερίας έκλεισα αναγνώστη μου…

Αλλά αυτά θα στα πω άλλη φορά…

Πάρε τραγουδάκι να᾽χεις.