Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Τι τραβάω....

Αυτό το λούκι που τραβάω αναγνώστη μου, για να βρω σπίτι είναι από τ'άγραφα.

Όχι το χωριό, τα άλλα λέω.

Χθες πήρα πάλι εφημερίδα κι άρχισα να ψάχνω.

Βρήκα ένα, λίγο τσιμπημένο το ενοίκιο, αλλά φαινόταν καλό.

Πήρα λοιπόν τηλέφωνο, έκλεισα ραντεβού και πάω να το δω....

Τι το'θελα;;;;

Πέμπτος όροφος, μεγάλο μπαλκόνι, ωραία κρεββατοκάμαρα, μεγάλη κουζίνα, άνετο μπάνιο.

Το ενοίκιο 420 €.

Αλλά στην κουζίνα δεν είχε απορροφητήρα, είχαν σπάσει και κάτι πλακάκια μπροστά από το νεροχύτη και το μπαλκόνι δεν είχε τέντες.

Στην συζήτηση που της έκανα της ιδιοκτήτριας, μου είπε ότι θα το σκεφτόταν να βάλει τέντες, αλλά δεν την είδα πολύ θετική.

Έφυγα λοιπόν, κανονίζοντας δεύτερο ραντεβού για να το δει και ο άντρας μου.

Πάμε λοιπόν με τον άντρα μου, το βλέπει, του αρέσει (επιτέλους κι ένα που να του αρέσει!) και αρχίζει να της εξηγεί ότι αν είναι πρόθυμη να φτιαχνούν αυτά τα τρία, εμείς το νοικιάζουμε.

Αυτή, μας λέει, ότι ο απορροφητήρας δεν είναι απαραίτητος σε μια κουζίνα (παρντόν;;;; και τι θες καλή μου; να τηγανίζω μπριζόλα και να κοιμάμαι το βράδυ σαν να είμαι σε ψησταριά;;;) και άρα δεν τον βάζει.

Ότι τέντες, αν θέλουμε, να τις βάλουμε μόνοι μας, με δικά μας έξοδα και ότι εκείνη αρνείται να συμμετάσχει και ότι δεν την αφορά (τι λες καλή μου;;; κι όταν εγώ θα φύγω τι θα τις κάνω τις τέντες; τσαντήρι;;;;;)

Κι ότι τα σπασμένα πλακάκια δεν είναι τίποτα, ας μπούμε πρώτα και τα φτιάχνει.

Κι όλα αυτά τα αρνείται, αλλά θέλει και 420€ το μήνα, για ένα σπίτι που θα φοβάσαι να μαγειρέψεις και ένα μπαλκόνι που δεν θα μπορείς να κάτσεις, αν το καλοκαίρι δεν φοράς αντηλιακό με δείκτη 180 και το χειμώνα γαλότσα και νιτσεράδα.....

Αλλά το καλύτερο δεν στο είπα.

Εγώ έχω ένα κακό/καλό.

Βγάζω στον άλλο την εξομολογήτρα.

Δεν το'πιασες;

Να στο κάνω λιανά αναγνώστη μου....

Είμαι στη στάση και περιμένω λεωφορείο, όλο και κάποια κυρία θα μου πιάσει την κουβέντα και θα μου πει την ιστορία της ζωής της, πριν και μετά την επιβίβαση στο λεωφορείο.

Είμαι στην τράπεζα, το ίδιο.

Είμαι στο ψιλικατζίδικο, θα μου πιάσει τη κουβέντα η ψιλικατζού.

Δεν ξέρω, κάτι βγάζω στους ανθρώπους και μου ανοίγονται.

Πράγμα καλό όταν σε ενδιαφέρει να κάνεις μια φιλία, να αναπτύξεις μία σχέση.

Πράγμα κακό όταν θες να πας να δεις ένα διαμέρισμα, να τραβήξεις πέντε ρημαδοφωτογραφίες και να φύγεις.

Αναγνώστη μου, έχω μάθει όλο το γενεαλογικό της δέντρο.

Όλη της τη ζωή από παιδί μέχρι σήμερα.

Την ζωή των παιδιών της.

Τι δουλειές έκανε αυτή.

Τι δουλειές έκαναν και κάνουν τα παιδιά της.

Να τραβάω φωτογραφίες και να με πιάνει από το χέρι για να την κοιτάξω, την ώρα που μου λέει τα ζόρια του γιού της...

20 - 30 λεπτά, αφήγηση...

Γράψε ένα βιβλίο, καλή μου, και στείλ'το μου να σου γράψω κριτική.....

Ίλεος.....

Αμ το άλλο;

Κεραμίδα μου ήρθε.

Εμείς αναγνώστη μου, ζούμε σε ένα σπίτι, 55τ.μ. με ένα υπνοδωμάτιο, σαλόνι, χωλ, κουζίνα, μπάνιο.

Η κρεββατοκάμαρα μας είναι δίπλα στην κουζίνα των διπλανών, πράγμα που ανακαλύψαμε 9 μήνες μετά την μετακόμιση, αφού το διπλανό διαμέρισμα ήταν ξενοίκιαστο.

Έχει ένα μικρό μπαλκονάκι όπου να κάτσεις δεν μπορείς.

Γενικά δεν είναι ούτε κατά διάνοια το ιδανικό σπίτι, αλλά δεν το λες και μαύρο χάλι.

Ειδικά σε σχέση με μερικά που είδα, τώρα.... Μη σου πω και Παράδεισος.

Αλλά δεν μου άρεσε εμένα ποτέ, ρε γαμώτο...

Πάμε χθες να δούμε ένα σπίτι, για πρώτη φορά μαζί με τον άντρα μου.

85 τ.μ. μεγάλο, ευάερο, ευήλιο αλλά με ένα μικρό μπαλκόνι που βλέπει σε μία μικρή αυλή πίσω.

Μεγάλο σπίτι όμως και σε ήσυχη γειτονιά.

Εγώ για το σπίτι που μένω, δίνω 350€.

Ξέρεις πόσα μου ζητάει για αυτό το σπίτι των 85 τ.μ., αναγνώστη μου;;;

340€...

Κουφάθηκα, πήγα για τακούνια κι ήρθα...

Μόλις γύρισα από ένα άλλο.

Μου ζητάει 420€, είναι μεγάλο, αλλά η κουζίνα μικρή γαμώτο. Αλλά είναι πολύ όμορφο σπίτι....

Έχουμε άλλα δύο να δούμε και μετά παίρνουμε απόφαση...

Άντε να δούμε, γιατί κι εσένα πολύ σ'έπρηξα αναγνώστη μου...

Σ'αφήνω με τραγουδάκι...



Ένα απ' τα ομορφότερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ.

15 σχόλια:

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Το τραγουδάκι, απλά απίθανο! Μου αρέσει κι εμένα πολύυυυ!
Οσο για το σπίτι, λογικό θα ήταν και να έχετε μπερδευτεί. Οπότε ας τα δείτε όλα και αποφασίστε με ηρεμία μετά. Ενα μόνο να σκέφτεσαι, είναι αδύνατο να βρεις κάποιο που θα σου αρέσει σε όλα του.

Tyler Durden είπε...

τσιμπήστε αυτό των 340, τι άλλο θέλεις!

ωραίο τραγουδάκι, δεν το είχα ξαναακούσει

gnostosagnostos είπε...

ψαξε μεχρι να βρεις αυτο που θα σου κανει κλικ..
μην βιαζεσε.....

korinoskilo είπε...

ο αγνωστος μου πηρε το σχολιο απο το στομα:ρρρ
αν δεν σου κανει απο την αρχη κλικ ... δεν


καλο ψαξιμο ;)

kakos lykos είπε...

Θέλεις οπωσδήποτε το σπίτι να είναι κοντά στην δουλειά;
Αν όχι, κοίτα και σε άλλες περιοχές, που μπορεί να είναι και καλύτερα τα ενοίκια και πιο νέες κατασκευές τα σπίτια, δεν μπορεί, κάπου εκεί έξω βρίσκεται το σπίτι των ονείρων σου, θα το βρεις που θα πάει!

Καλησπέρα delfinoula :)

Υ.Γ
Τώρα που το θυμήθηκα μη το ξεχάσω:)
Προ ημερών είχα δει σχόλιό σου στο blog της everything 53(είναι από τα blogs που παρακολουθείς) και θυμήθηκα ότι μου είχε πει, ότι εκείνη δυστυχώς δεν μπορεί να μπει στο blog σου να σε διαβάζει, δεν της ανοίγει επειδή το έχεις με πρόσκληση.

delfinoula είπε...

Giorgia_is_coming_to_town - Κι εμένα, κι εμένα...

"Είναι οι άνθρωποι μου έλεγες, πουλιά. Σαν χειμωνιάσει, πάντα μακριά πετάνε. Κι έρχονται ίσως να σε δουν κάποια βραδιά, αν έχουν σπάσει τα φτερά τους ή αν πεινάνε."

Δάκρυσα την πρώτη φορά που το άκουσα.

Για το σπίτι, έχεις δίκιο.

Αλλά δεν μπορώ να βρω κάτι που να πλησιάζει;;; Pleaeaeaeaeaeaeaeaeaeaeaeaeaese!!!

Tyler Durden - Βρε, θα σε μαλώσω...

Δεν ακούς μουσική εσύ;

Μόνο ταινίες βλέπεις;

γνωστος αγνωστος - Δεν βιάζομαι, αλλά έχω ενθουσιαστεί με την ιδέα αλλαγής σπίτιου.

Τώρα κλικ μου έκανε αυτό το χθεσινό αλλά... θα δούμε.

Πρέπει να το δει κι ο Κ. μου πρώτα.

korinoskilo - Ευχαριστώ ζουζού... Φιλί.

kakos lykos - Ναι λύκαινά μου.

Ο άντρας μου δεν φεύγει με τίποτα από εδώ.

Τι τον παρακάλεσα, τι τσακώθηκα...

Τζίφος.

Για το Υ.Γ.. Πες στην everything αν θέλει και μπορεί, να μου στείλει ένα e-mail έστω και κενό.

Χρειάζομαι το mail της για να της στείλω πρόσκληση.

Για να παρακολουθώ το μπλόγκι της και να μην μπορεί να μπει, σημαίνει ότι δεν έβρισκα το mail της πουθενά, ώστε να της την στείλω.

Θα της το γράψω κι εγώ αλλά πες της το κι εσύ να είμαστε σίγουρες.


Καλημέρα σε όλους και πολλά φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Τσουρέκια λέμε του "αναγνώστη"...
χα χα χα χα χα χα
Κατασταλάξτε σε κάτι να έχει κι αυτός να προτείνει χρώματα, υλικά, κουρτίνες, λουλούδια.

Φιλί

ΛΕΩΝ είπε...

Ρε συ μην βιάζεσαι τόσο...! Θα κάνεις κάτι και μετά θα μετανοιώσεις..! Αφού μένεις αυτή τη στιγμή κάπου, δεν είστε στο δρόμο, ψάξε με την ησυχία σου, χωρίς βία! Θάρθει και το τέλειο, άκου που σου λέω!
Φιλιάαααα!

everything53 είπε...

Να 'μαι κι εγώ επιτέλους! :)
Έμεινα με το στόμα ανοιχτό διαβάζοντας την περιγραφή για το σπίτι των 420 ευρώ :-Ο

Μου θύμισες μια δική μου εμπειρία:
Ψάχναμε για σπίτι οικογενειακώς, κι ένα από αυτά που είδαμε δεν είχε παράθυρα! Ζήτημα να είχε δυο, ένα μπροστά κι ένα στη πίσω αυλή. Ο λόγος που δεν είχε στους άλλους τοίχους, ήταν επειδή βρισκόταν κολλητά με τα διπλανά σπίτια. Από κάπου φαινόταν το αχνό φως ενός φωταγωγού... Άσε που δεν είχε ακόμα ρεύμα, οπότε το είδαμε στο μισοσκόταδο κι ας ήταν νωρίς το απόγευμα. ΦΡΙΚΗ σου λέω, κάτι σαν στοιχειωμένο σπίτι μου έκανε :Ρ

Τελικά, όταν βρήκαμε το τωρινό μας σπίτι, με το που το είδαμε δεν είχαμε κανένα παράπονο. Η απόφαση ήταν σχεδόν άμεση αφού δεν είχε κάτι στραβό, και μέχρι σήμερα δεν το έχουμε μετανιώσει :)

Γι' αυτό και σου προτείνω, αν κάποιο σπίτι που θα δεις έχει κάτι που σ' ενοχλεί πραγματικά και δεν διορθώνεται, να μην συμβιβαστείς. Κάπου υπάρχει το ιδανικό και σε περιμένει!

Μάτα είπε...

Να ξέρεις ότι το σπίτι σου είναι αυτό που μόλι μπεις μέσα θα αισθανθείς σαν να έμενες εκεί χρόνια και τα κουσούρια του δεν θα σ΄ενοχλούν. Καλό ψάξιμο!

Σταλαγματιά είπε...

Καλά χείμαρρος η αφήγηση σου.
: ))))
Ξέρω τι πέρασες και τι τρελά άκουσες από ιδιοκτήτες σπιτιών.
Νομίζουν πως οι άλλοι τα χρήματα τα βρίσκουν από τον ουρανό και ζητάνε ότι τους κατέβει.
Άσε που έχουν μόνο δικαιώματα και ποτέ υποχρεώσεις και μην τολμήσεις να καθυστερήσεις ούτε μέρα το ενοίκιο γιατί αλίμονο σου.

Όσο για τις εξομολογήσεις αν το καλό σκεφτείς έχει τόση μοναξιά ο κόσμος που με την πρώτη ευκαιρία βγάζει τα προβλήματα του στον ξένο.

Καλή εβδομάδα και καλημέρα δελφινούλα

kakos lykos είπε...

Delfinoula στο blog μου υπάρχει ένα βραβείο που σε περιμένει :)

Καλό απόγευμα :)

Μάτα είπε...

Κορίτσι,για πέρνα να παραλάβεις το βραβείο σου :)
Φιλιά!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

δεν περιμένεις λίγο μια που το καλοκαίρι αδειάζουν πολλά από φοιτητές?
εύχομαι να βρεις ένα που πλησιάζει αυτό που σκέφτεσαι και να μας καλέσεις όλους σε πάρτυ!

tsop είπε...

Το Σεπτέμβρη θα είναι έτοιμο δυάρι δίπλα στο δικό μου διαμέρισμα, με νοίκι 300 έουρος και πλήρως ανακαινισθέν. Αν δεν σε πειράζει η αποκέντρωση, έλα Πύργο να τα λέμε ως γειτόνισσες πιά... -)