Να γελάσεις λίγο βρε...

Που λες αναγνώστη μου ο άντρας μου είναι το πιο υπέροχο πλάσμα πάνω στη στη γη.

Παρά το γεγονός ότι έχει καμιά φορά φαινομενικά παράλογες απαιτήσεις, αν προσπαθήσεις να μπεις λίγο στο συλλογισμό του θα καταλάβεις γιατί τις έχει.

Π.χ.:

Ο άντρας μου θέλει μετά το σίδερο να του βάζω τα ρούχα στη ντουλάπα με τη σειρά.

Ποια σειρά θα με ρωτήσεις. Όχι το 50-50 πάντως.

Πρώτα τα παντελόνια τα καλά, μετά τα τζιν, τα σορτς.

Μετά μπλούζες με γιακά, μακρυμάνικες μετά κοντομάνικες, μετά χωρίς γιακά και ούτω καθεξής….

Τώρα οι φεμινίστριες με βρίζουν…

Αλλά αγάπη αν δεν του τα κάνω έτσι έχει θέμα…

Την άλλη φορά, πήρε ένα σορτσάκι. Το φόρεσε. Το έβγαλε και το άφησε πάνω στο κομοδίνο πριν κοιμηθεί.

Ξύπνησε το πρωί (στις 5:00), δεν το έβρισκε, με ξύπνησε (στις 5:00, ε;) να του το βρω (στις 5:00, δεν ξέρω αν το διάβασες καλά), το βρήκα, τον κοίταξα με ένα μάτι ανοιχτό και ξαναέπεσα για ύπνο (στις 5:03 έτσι για να ξέρεις).

Αν λοιπόν δεν βρίσκει κάτι στο έτσι, φαντάσου αν δεν του τα βάλεις και στη σειρά…. Την κάτσαμε τη βάρκα.

Είναι σα να λέμε να πίνεις τον καφέ σου σκέτο και να στον κάνουνε γλυκό…

Θα τον πιείς; Όχι.

Τώρα άρχισες να αναρωτιέσαι προς τι ο τίτλος αφού ίσα που έχεις σκάσει κανά δυο χαμόγελα μέχρι στιγμής.

Τώρα θα σου πώ.

Επίσης λοιπόν ο άντρας μου, χειμώνα καλοκαίρι πίνει παγωμένο νερό.

Πρέπει να υπάρχουν από έξι μπουκάλια και πάνω μέσα στο ψυγείο, διαφορετικά δεν τη βγάζουμε.

Γιατί το καλό μου θα πάει στις 5.30 θα πάρει ένα μπουκάλι θα πιει το μισό.

Στις 6.00 θα βγάλει άλλο μπουκάλι και ούτω καθεξής (δις).

Τις προάλλες ξύπνησε και δεν είχα βάλει νερό στο ψυγείο.

Και ξέρεις τώρα, εδω στο Αυστραλία κάνει τρελή ζέστη αυτή την εποχή...

Δεν ήταν η πρώτη φορά. Πολλές φορές το ξεχνάω.

Φωνάζει, γκρινιάζει και τελειώνει εκεί το θέμα.

Κοίτα τι έκανε το καλό μου αυτή τη φορά:


Τα χάχανα δική μου δημιουργία...